پلاستیک تقویت شده با فیبر شیشه ای است. از آن جا که خود فیبر شیشه گاهی اوقات به عنوان فایبرگلاس نامیده می شود، این کامپوزیت به نام پلاستیک تقویت شده با فایبرگلاس نیز نامیده می شود.
الیاف شیشه ای در قرن ها پیش تولید شده اند، اولین اختراع ثبت شده مخترع پروسی، هرمان همسفر (۱۹۱۴-۱۸۴۵)، در ایالات متحده آمریکا در سال ۱۸۸۰ بود. تولید مواد فایبرگلاس به طور تصادفی در سال ۱۹۳۲ کشف شد که محققان در ایلینویز، جت هوای فشرده شده را در جریان شیشه ای مذاب هدایت و در نهایت الیاف فایبرگلاس را تولید کرد. حق ثبت اختراع این روش برای تولید الیاف شیشه یا همان پشم شیشه اولین بار در سال ۱۹۳۳ اعمال شد. پس از آن، از این ماده به عنوان ناده عایق در برابر دما استفاده شد.
رزین مناسب برای ساخت ترکیبات فایبرگلاس در سال ۱۹۳۶ توسط دو پنت ساخته شد. اولین شاخه رزین های پلی استر مدرن، رزین سیانامید است که در سال ۱۹۴۲ ساخته شده است. پس از آن سیستم های پراکسید در آن زمان مورد استفاده قرار گرفتند. با ترکیب کردن فایبرگلاس و رزین، این مواد با محتوای تولید شده با گاز مواد و ترکیب شدن آن با پلاستیک، جایگزین شدند. این عملیات باعث کاهش خواص عایق بودن شد، اما اکنون برای کامپوزیت فایبرگلاس به عنوان یک ماده مقاوم از استحکام و خواص عایق بودن زیادی برخوردار است.
ری گرین از اوونز کورنینگ امتیاز تولید اولین قایق کامپوزیت در سال ۱۹۳۷ را دارد ، اما به دلیل ماهیت شکننده پلاستیک مورد استفاده، در آن زمان پروژه بیشتر از این پیش نرفت. در سال ۱۹۳۹ گزارش شد که روسیه قایق مسافری از مواد فایبرگلاس و ایالات متحده یک بدنه و بال هواپیما را از همین جنس ساخته است.
فایبرگلاس ساختاری منحصر به فرد و همچنین مقاوم از نظر تنش و فشرده سازی دارد. اگرچه ممکن است تصور شود که فایبرگلاس در فشرده سازی ضعیف است، اما در واقع فقط در ابعاد بسیار بزرگ فایبرگلاس است که باعث می شود چنین به نظر برسد.
تفاوت در ساخت
مخازن فایبرگلاس بسیار کارآمد هستند. این مخازن فایبر گلاس عمدتا دست ساز هستند. به دلیل ساخته شدن مخازن فایبرگلاس با کنترل دستی، امکان بروز خطای انسانی در آن ها وجود دارد. مخازن ذخیره سازی پلی اتیلن تولید شده توسط یک فرآیند خودکار کنترل می شود. این خطر خطای انسانی را از بین می برد.
ساخت و ساز
مخازن ذخیره سازی فایبرگلاس بستر های یک تکه نیستند. آن ها حاوی درز هایی هستند که نشتی در آن ها رخ می دهد. مخازن ذخیره سازی شیمیایی پلی اتیلن با ساخت و ساز یک تکه و یکپارچه است و به همین دلیل این خطر را کاهش می دهند.
تعمیر و نگهداری
از آن جا که مخازن ذخیره سازی فایبرگلاس در معرض نشت درزها قرار دارند، خوردگی مخزن با گذشت زمان ایجاد می شود. تعمیر و نگهداری دقیق و بازرسی از مخزن ذخیره سازی مورد نیاز است. مخازن پلی اتیلن اما به دلیل اینکه بدون درز و روکش داخلی مختلف است و با توجه به مقاومت در برابر خوردگی مخازن ذخیره سازی پلی اتیلن، نگهداری و بازرسی این مخازن به مراتب کمتر است.
اندازه
به دلیل تفاوت نحوه تولید، مخازن فایبرگلاس، در اندازه های بسیار بزرگتری موجود هستند. اما این در حالی است که مخازن ذخیره سازی پلی اتیلن از ۱۲۰۰۰ گالن فراتر نمی رود و در شرایطی که محازن بزرگ مورد نیاز است، فایبرگلاس تنها گزینه است.
هزینه
علاوه بر چالش کنترل کیفیت، فایبرگلاس گران است. اما مخازن پلی اتیلنی هزینه کمتری برای تولید نیاز دارند.
این پنج اختلاف از مهم ترین اختلافات موجود بین مخازن پلی اتیلن و فایبرگلاس است. مخازن تحت فشار فایبرگلاس با مقاومت مکانیکی بالا و مقاومت در مقابل نشتی، توسط گروه فنی ومهندسی اوژن اطلس سپهر ارائه شده است. در صورت تمایل به دریافت مشاوره خرید و یا خرید با کیفیت ترین مخازن تحت فشار پلی اتیلنی، با مشاوران و متخصصان اوژن اطلس سپهر تماس حاصل فرمایید.